بادرنجبویه با نام علمی Melissa Officinalis و نام لاتین Lemon balam گیاهی علفی و چندساله و متعلق به خانواده نعنایان است که کاربرد دارویی و خوراکی وسیعی دارد. این گیاه با نام های بادرنگبویه، وارنگ بو و ترنجان نیز در برخی منابع یاد می شود. بادرنجبویه در نواحی مدیترانه بیش از 2000 سال است که کشت می شود و همچنین در کشورهای اروپایی، آسیای مرکزی و در کشور ما به طور گسترده در استان های تهران،گلستان، آذربایجان، لرستان و کرمانشاه رشد می کند.
ترکیبات بادرنجبویه:
بادرنجبویه حاوی اسیدهای فنلی، تری ترپن ها، تانن ها و فلاونوئیدها است. ژرانیال، نِرال، اولئانان، بتا-کاریوفیلن، نِرول، سیترونلال، ژرانیول، سیترال، لینالول، استات اوگنول، كارنوسيك اسید، اورسوليك اسید،کافئیک اسید و رزمارینیک اسید از مواد مؤثر موجود در این گیاه هستند
بادرنجبویه دارای خواص آنتی اکسیدانی است که به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید می باشد که اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است.
خواص بادرنجبویه:
در طب سنتی بادرنجبویه در درمان افسردگی، کاهش عصبانیت دختران جوان استفاده میشود. همچنین از رایج ترین خواص درمانی بادرنجبویه می توان به آرام بخش، ضداسپاسم، ضدنفخ، ضدباکتری، ضدویروس، ضدالتهاب، ضد آلزایمر،تقویت کننده قلب و درمان اختلالات معده، هیستری، میگرن، دندان درد،گوش درد، سردرد، فشارخون بالا، روماتیسم، دردهای عصبی و سفتی گردن ، رفع دردهای عادت ماهیانه و تسکین تب ناشی از سرماخوردگی اشاره نمود.